ΕΡΓΑ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 84
Από τον Κεφαλόβρυσο στα Πλατανούλια
Το χρονικό της ύδρευσης του χωριού μας από τη γεώτρηση.
Με τα εγκαίνια και τη λειτουργία της υδρογεώτρησης στη θέση "Πλατανούλια" η ιδιαιτέρα μας πατρίδα, εξασφάλισε σε βάθος δεκαετιών ένα πολύτιμο, απαραίτητο αγαθό, της συνεχούς αδιάλειπτης ύδρευσης, με άφθονο, ποιοτικό νερό. Θα ήταν χρήσιμο και ωφέλιμο να κάνουμε, μια ιστορική αναδρομή των γεγονότων από την αρχή ως το αίσιο τέλος της γεώτρησης. Πριν περίπου 4 χρόνια όταν αναζητώντας στα αρχεία του ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) τυχόν υπάρχοντα σχέδια, στοιχεία για τις στοές των λιγνιτορυχείων της Αγαλιανής (στην περιοχή Κεφαλοβρύσου περίπου 1910-1920 λειτούργησε ορυχείο) "ανακαλύψαμε" μια μελέτη του υδρογεωλόγου του ΙΓΜΕ κ. Σαμπατακάκη στη θέση Πλατανούλια. Στο υπέδαφος υπήρχε ποσότητα νερού και μια γεώτρηση θα ήταν επιτυχής.
Με τη μελέτη αυτή ανά χείρας ο εκλεκτός και εξέχων συγχωριανός μας Ιωάννης Γιαννακόπουλος,με δραστικές, αποτελεσματικές ενέργειες, εκμεταλλευόμενος την επαγγελματική του θέση και τις προσωπικές φιλικές σχέσεις με τον τότε υπουργό Εθνικής Οικονομίας κ. Ιωάννη Παπαθανασίου επέτυχε την έγκριση κονδυλίου 150.000 ευρώ. Υπογράφτηκε συμφωνητικό εργασίας με το ΙΓΜΑ και στις 17 Σεπτεμβρίου 2008 ώρα 09:30 ξεκίνησε το γεωτρύπανο να βυθίζεται στα σπλάχνα της Γης, στο συγκεκριμένο σημείο που είχε υποδείξει ο υδρογεωλόγος. Η διάτρηση προχώρησε με γοργό ρυθμό.
Μέχρι περίπου τα 70 μ. εντοπίστηκαν δύο υδροστρώματα περιορισμένης δυναμικότητας. Από τα 80-90 μ. περίπου εντοπίστηκε τρίτο υδροφόρο στρώμα ικανοποιητικής μεν υδροφορίας, αλλά κατωτέρου του αναμενομένου. Προς στιγμή η απογοήτευση μας κυρίευσε, ιδίως όταν η γεώτρηση επί περίπου 17 μ. διάτμησε ένα σκληρό γεωλογικό στρώμα (κερατόλιθος). Όταν το τρυπάνι διαπέρασε το στρώμα αυτό έφτασε στο πλούσιο υδροφόρο ασβεστολιθικό στρώμα. Τότε "πετάχθηκε" νερό, άφθονο, τεράστια ποσότητα.
Δεν θα ξεχάσω όταν κατά τις 2.30 το μεσημέρι, βαδίζοντας από το χωριό προς τη γεώτρηση συνάντησα στις παρυφές του χωριού τον αγαπητό Γεώργιο Μπούσουλα να έρχεται τρέχοντας και ασθμαίνοντας να φωνάζει θριαμβευτικά νερό, νερό, ποτάμι ολόκληρο. Ανάβλυσε το νερό με ένα υπόκωφο βουητό από τα έγκατα της Γης. Η χαρά όλων ήταν απερίγραπτη, η ικανοποίηση απέραντη. Ακόμη και οι Τεχνικοί του ΙΓΜΕ ήσαν ενθουσιασμένοι.
Το πλούσιο υδατόστρωμα είναι μεταξύ 108-140 μ. περίπου. Το γεωτρύπανο έφτασε έως τα 153 μ. Περίπου 13 μ. είναι σκληρό στρώμα (κερατόλιθοι) αδιαπέραστο, αδιάβροχο το οποίο λειτουργεί σαν πυθμένας δεξαμενής του υδροφόρου στρώματος.
Έγινε διασωλήνωση με γαλβανισμένους σωλήνες πάχους 4 χιλιοστών διαμέτρου 8 5\8" (ιντσών). Μέχρι βάθος 41 μ. οι σωλήνες είναι τυφλοί. Από κει και κάτω υπάρχουν φιλτροσωλήνες εναλλάξ με τυφλούς. Μετά από πολλές καθυστερήσεις, αναβολές, ο καθαρισμός, η άντληση και η υδρομέτρηση έγινε στις 18-19 Δεκεμβρίου, υπό συνεχή, ραγδαία βροχή, με αποτέλεσμα να κολλήσουν" τα μηχανήματα στη λάσπη και να έλθει ο Τάκης Παρασκευόπουλος να τα ρυμουλκήσει με τρακτέρ.
Κατόπιν ξεκίνησαν οι ενέργειες για κατασκευή οικίσκου, τοποθέτησης αγωγών, υδατοδεξαμενής παραγγελία, αγορά υποβρυχίου μοτέρ.
Ο χώρος της γεώτρησης και της κατασκευής του οικίσκου παραχωρήθηκε από τον Ιωάννη Γιαννακόπουλο, επέτρεψε δε και το ξερίζωμα ελαιοδένδρων.
Για υδατοδεξαμνή υποδείχτηκε ως κατάλληλη υψομετρικά η θέση "Παύλαινα" στο κτήμα ιδιοκτησίας των Αγγελικής και Ζώη Λυμπεροπούλου, οι οποίοι με προθυμία παρεχώρησαν τον απαιτούμενο χώρο και δρόμο πρόσβασης. Κατά τη διαδρομή τοποθέτησης των αγωγών, δυστυχώς αντιμετωπίσαμε από ιδιοκτήτη κτήματος κάτοικο του χωριού μια μικρόψυχη αντίδραση και μίζερη αντίληψη με κίνδυνο να καθυστερήσει το έργο. Τη λύση έδωσε πάλι ο ακούραστος και πανταχού παρών I. Γιαννακόπουλος, ο οποίος ακόμη και τον οδηγό έκανε στον δύστροπο (;) ιδιοκτήτη του, ικανοποίησε την παράλογη απαίτησή του με οικονομική επιβάρυνση του ταμείου του Συλλόγου.
Σιγά-σιγά τοποθετήθηκαν τα μηχανήματα άντλησης, αγωγοί, κατασκευάστηκε η υδατοδεξαμενή (χωρητικότητας 80μ3 περίπου). Και ενώ πιστεύαμε ότι μας έμενε η σύνδεση με το δίκτυο της ΔΕΗ, μας ζητήθηκε περιβαλλοντική μελέτη.
Η αθάνατη ελληνική γραφειοκρατία μας ταλαιπώρησε αρκετά, σαδιστικά θα έλεγα ώστε μετά από αναβολές, υπαναχωρήσεις, πήγαινε-έλα, τρεξίματα μας έδωσε την έγκριση. Για την σύνδεση με τη ΔΕΗ, ο Δήμος δεν είχε όλα τα χρήματα. Για να μην καθυστερήσει και άλλο το έργο αναγκαστήκαμε να περιφέρουμε "δίσκο γενναιοδωρίας" να κάνουμε έρανο στο μαγαζί του Γιάννη, να συγκεντρώσουμε το ποσόν και με τη βοήθεια του ταμείου του Συλλόγου.
Και επιτέλους φτάσαμε στη χαρμόσυνη ημέρα των εγκαινίων, της έναρξης της υδρογεώτρησης, της ύδρευσης του χωριού μας με άφθονο και αρίστης ποιότητας νερό.
Ηλίας Μπάλτας
Το χρονικό της ύδρευσης του χωριού μας από τη γεώτρηση.
Με τα εγκαίνια και τη λειτουργία της υδρογεώτρησης στη θέση "Πλατανούλια" η ιδιαιτέρα μας πατρίδα, εξασφάλισε σε βάθος δεκαετιών ένα πολύτιμο, απαραίτητο αγαθό, της συνεχούς αδιάλειπτης ύδρευσης, με άφθονο, ποιοτικό νερό. Θα ήταν χρήσιμο και ωφέλιμο να κάνουμε, μια ιστορική αναδρομή των γεγονότων από την αρχή ως το αίσιο τέλος της γεώτρησης. Πριν περίπου 4 χρόνια όταν αναζητώντας στα αρχεία του ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) τυχόν υπάρχοντα σχέδια, στοιχεία για τις στοές των λιγνιτορυχείων της Αγαλιανής (στην περιοχή Κεφαλοβρύσου περίπου 1910-1920 λειτούργησε ορυχείο) "ανακαλύψαμε" μια μελέτη του υδρογεωλόγου του ΙΓΜΕ κ. Σαμπατακάκη στη θέση Πλατανούλια. Στο υπέδαφος υπήρχε ποσότητα νερού και μια γεώτρηση θα ήταν επιτυχής.
Με τη μελέτη αυτή ανά χείρας ο εκλεκτός και εξέχων συγχωριανός μας Ιωάννης Γιαννακόπουλος,με δραστικές, αποτελεσματικές ενέργειες, εκμεταλλευόμενος την επαγγελματική του θέση και τις προσωπικές φιλικές σχέσεις με τον τότε υπουργό Εθνικής Οικονομίας κ. Ιωάννη Παπαθανασίου επέτυχε την έγκριση κονδυλίου 150.000 ευρώ. Υπογράφτηκε συμφωνητικό εργασίας με το ΙΓΜΑ και στις 17 Σεπτεμβρίου 2008 ώρα 09:30 ξεκίνησε το γεωτρύπανο να βυθίζεται στα σπλάχνα της Γης, στο συγκεκριμένο σημείο που είχε υποδείξει ο υδρογεωλόγος. Η διάτρηση προχώρησε με γοργό ρυθμό.
Μέχρι περίπου τα 70 μ. εντοπίστηκαν δύο υδροστρώματα περιορισμένης δυναμικότητας. Από τα 80-90 μ. περίπου εντοπίστηκε τρίτο υδροφόρο στρώμα ικανοποιητικής μεν υδροφορίας, αλλά κατωτέρου του αναμενομένου. Προς στιγμή η απογοήτευση μας κυρίευσε, ιδίως όταν η γεώτρηση επί περίπου 17 μ. διάτμησε ένα σκληρό γεωλογικό στρώμα (κερατόλιθος). Όταν το τρυπάνι διαπέρασε το στρώμα αυτό έφτασε στο πλούσιο υδροφόρο ασβεστολιθικό στρώμα. Τότε "πετάχθηκε" νερό, άφθονο, τεράστια ποσότητα.
Δεν θα ξεχάσω όταν κατά τις 2.30 το μεσημέρι, βαδίζοντας από το χωριό προς τη γεώτρηση συνάντησα στις παρυφές του χωριού τον αγαπητό Γεώργιο Μπούσουλα να έρχεται τρέχοντας και ασθμαίνοντας να φωνάζει θριαμβευτικά νερό, νερό, ποτάμι ολόκληρο. Ανάβλυσε το νερό με ένα υπόκωφο βουητό από τα έγκατα της Γης. Η χαρά όλων ήταν απερίγραπτη, η ικανοποίηση απέραντη. Ακόμη και οι Τεχνικοί του ΙΓΜΕ ήσαν ενθουσιασμένοι.
Το πλούσιο υδατόστρωμα είναι μεταξύ 108-140 μ. περίπου. Το γεωτρύπανο έφτασε έως τα 153 μ. Περίπου 13 μ. είναι σκληρό στρώμα (κερατόλιθοι) αδιαπέραστο, αδιάβροχο το οποίο λειτουργεί σαν πυθμένας δεξαμενής του υδροφόρου στρώματος.
Έγινε διασωλήνωση με γαλβανισμένους σωλήνες πάχους 4 χιλιοστών διαμέτρου 8 5\8" (ιντσών). Μέχρι βάθος 41 μ. οι σωλήνες είναι τυφλοί. Από κει και κάτω υπάρχουν φιλτροσωλήνες εναλλάξ με τυφλούς. Μετά από πολλές καθυστερήσεις, αναβολές, ο καθαρισμός, η άντληση και η υδρομέτρηση έγινε στις 18-19 Δεκεμβρίου, υπό συνεχή, ραγδαία βροχή, με αποτέλεσμα να κολλήσουν" τα μηχανήματα στη λάσπη και να έλθει ο Τάκης Παρασκευόπουλος να τα ρυμουλκήσει με τρακτέρ.
Κατόπιν ξεκίνησαν οι ενέργειες για κατασκευή οικίσκου, τοποθέτησης αγωγών, υδατοδεξαμενής παραγγελία, αγορά υποβρυχίου μοτέρ.
Για υδατοδεξαμνή υποδείχτηκε ως κατάλληλη υψομετρικά η θέση "Παύλαινα" στο κτήμα ιδιοκτησίας των Αγγελικής και Ζώη Λυμπεροπούλου, οι οποίοι με προθυμία παρεχώρησαν τον απαιτούμενο χώρο και δρόμο πρόσβασης. Κατά τη διαδρομή τοποθέτησης των αγωγών, δυστυχώς αντιμετωπίσαμε από ιδιοκτήτη κτήματος κάτοικο του χωριού μια μικρόψυχη αντίδραση και μίζερη αντίληψη με κίνδυνο να καθυστερήσει το έργο. Τη λύση έδωσε πάλι ο ακούραστος και πανταχού παρών I. Γιαννακόπουλος, ο οποίος ακόμη και τον οδηγό έκανε στον δύστροπο (;) ιδιοκτήτη του, ικανοποίησε την παράλογη απαίτησή του με οικονομική επιβάρυνση του ταμείου του Συλλόγου.
Σιγά-σιγά τοποθετήθηκαν τα μηχανήματα άντλησης, αγωγοί, κατασκευάστηκε η υδατοδεξαμενή (χωρητικότητας 80μ3 περίπου). Και ενώ πιστεύαμε ότι μας έμενε η σύνδεση με το δίκτυο της ΔΕΗ, μας ζητήθηκε περιβαλλοντική μελέτη.
Η αθάνατη ελληνική γραφειοκρατία μας ταλαιπώρησε αρκετά, σαδιστικά θα έλεγα ώστε μετά από αναβολές, υπαναχωρήσεις, πήγαινε-έλα, τρεξίματα μας έδωσε την έγκριση. Για την σύνδεση με τη ΔΕΗ, ο Δήμος δεν είχε όλα τα χρήματα. Για να μην καθυστερήσει και άλλο το έργο αναγκαστήκαμε να περιφέρουμε "δίσκο γενναιοδωρίας" να κάνουμε έρανο στο μαγαζί του Γιάννη, να συγκεντρώσουμε το ποσόν και με τη βοήθεια του ταμείου του Συλλόγου.
Και επιτέλους φτάσαμε στη χαρμόσυνη ημέρα των εγκαινίων, της έναρξης της υδρογεώτρησης, της ύδρευσης του χωριού μας με άφθονο και αρίστης ποιότητας νερό.
Ηλίας Μπάλτας
ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 79
Ξεκίνησαν οι εργασίες μεταφοράς του νερού της γεώτρησης. Οι εργασίες για τη μεταφορά του νερού της γεώτρησης στα Πλατανούλια ξεκίνησαν, ήδη έχει κατασκευασθεί η υδατοδεξαμενή χωρητικότητας 100 κυβικών μέτρων στην Παύλαινα στο κτήμα του Ζώη Λυμπερόπουλου, ο οικίσκος που θα τοποθετηθούν οι ηλεκτρικοί πίνακες του μοτέρ, έχει ριφθεί στη γεώτρηση το υποβρύχιο μοτέρ και την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο, γίνεται διάνοιξη του χαντακιού για την τοποθέτηση των αγωγών. Πρώτα ο Θεός, ελπίζουμε τον Αύγουστο, αν δεν μας καθυστερήσει η ΔΕΗ, να πιούμε νερό από τα Πλατανούλια, και επειδή τα τελευταία χρόνια ο σύλλογος μας κάνει κάθε καλοκαίρι και κάποια εγκαίνια, θα εγκαινιάσουμε φέτος, κατά πάσα πιθανότητα, τη γεώτρηση, στα οποία θα δώσουμε πανηγυρικό χαρακτήρα. Πρόκειται για ένα έργο, που όπως έχουμε γράψει και στο παρελθόν, θα λύσει για πολλά - πολλά χρόνια, αν όχι παντοτινά, το πρόβλημα ύδρευσης του χωριού μας με άφθονο και καλό νερό .
Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες κατασκευής του μαντρότοιχου του νεκροταφείου μας ,130 τετ. μέτρων και έ¬γινε πράγματι ένα ωραίο έργο. Το κόστος κατασκευής ανήλθε : Από συνδρομές συγκεντρώθηκαν 7.947 ΕΥΡΩ . Το υπόλοιπο ποσό δηλαδή 2.112 ΕΥΡΩ επιβάρυναν το ταμείο του συλλόγου μας .
ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 76
Η ΒΡΥΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΤΣΑΣ
Η ανακαίνιση της κάτω βρύσης, ήταν ένα έργο, που ο πρόεδρος του Συλλόγου ένιωθε ότι το χρωστούσε στο κάτω χωριό.
 |
| Η ΒΡΥΣΗ ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΠΡΙΝ |
 |
| Η ΒΡΥΣΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ |
Και ήθελε, τουλάχιστον να είναι ένα έργο αντάξιο με αυτό που προηγήθηκε τον περασμένο χρόνο με τη βρύση του πάνω χωριού. Αξιοσημείωτο είναι ότι ξόδεψε περισσότερα χρήματα και πολύ περισσότερο χρόνο και κόπο. Οι αντίξοες όμως συνθήκες, με βασικότερη αυτή της μορφολογίας του εδάφους του στέρησε τη χαρά να φτιάξει και παραδώσει στους κατοίκους του κάτω χωριού αυτό που ακριβώς επιθυμούσε. Όπως τόνισε και ο ίδιος στην ομιλία του, κατά τη διάρκεια των εγκαινίων: ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Η βρύση είναι ένα κομμάτι της παράδοσης, που ενώνει δυο διαφορετικούς χρονικά κόσμους και συμβάλλει στην ενότητα της ιστορικής τους πορείας. Φρουρούμενη από τα δυο αιωνόβια πλατάνια με την πελώρια κορμοστασιά τους, μας περιμένει, για να μας μεταφέρει σε άλλες εποχές, να αναβιώσει γεγονότα που είναι κρυμμένα στα συρτάρια της μνήμης.
Σιωπηλή και ευγενική μαζί μας δεν θα έχει καμιά αντίρρηση για μια μελλοντική παρέμβαση προκειμένου να γίνουν κάποιες βελτιώσεις. Η εκδήλωση των εγκαινίων ήταν όπως αναμενόταν όμορφη.
ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 73
ΕΠΙΤΥΧΗΣ Η ΓΕΩΤΡΗΣΗ ΣΤΑ ΠΛΑΤΑΝΟΥΛΙΑ
Γράφει ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος
Το νερό είναι το βασικό στοιχείο της ζωής μαζί με τον αέρα, όπου δεν υπάρχει νερό δεν υπάρχει ζωή, παράδειγμα οι μεγάλες έρημοι της γης (Σαχάρα κλπ), εκεί δεν υπάρχει σταγόνα νερού. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια παρατηρείται παγκοσμίως μεγάλη έλλειψη νερού και ειδικότερα πόσιμου νερού. Το ίδιο συμβαίνει και στην πατρίδα μας, αφού πλούσιες και άφθονες πηγές πριν από λίγα χρόνια στέρεψαν και οι άνθρωποι έχουν οδηγηθεί σε απόγνωση, πολλές διαμάχες γίνονται για την χρησιμοποίηση των λίγων πηγών που απομένουν, από κατοίκους γειτονικών και φιλικών κατά τα άλλα χωριών, όπως μαθαίνουμε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Οι εδικοί λένε ότι οι πόλεμοι στο μέλλον θα γίνονται για το νερό και για την κυριαρχία υδάτινων περιοχών της γης. Οι αιτίες του φαινομένου, κατά τους επιστήμονες, εντοπίζονται στις δραστηριότητες του ανθρώπου που δεν σέβεται επί αιώνες το περιβάλλον που ζει, το καταστρέφει με μανία λες και είναι εχθρός του, έτσι τα πράγματα έφτασαν πλέον σε οριακή κατάσταση και η φύση μας εκδικείται, για τις αλόγιστες υπερβολές και καταστροφές που ήδη της έχουμε προκαλέσει.
Η περιοχή του χωριού μας ήταν ανέκαθεν μια πολύ προνομιούχος περιοχή από άποψη νερού, το νερό ήταν σχεδόν παντού άφθονο και ιδιαίτερα καλής ποιότητας, σε όλες τις περιοχές γύρω από το χωριό υπήρχαν πηγές ή πηγάδια, ακόμη και μέσα στο χωριό μας υπήρχαν πολλά πηγάδια με άφθονο και καλό νερό.
Τα ρέματα της περιοχής έτρεχαν ασταμάτητα όλο το χρόνο και το νερό τους ήταν τόσο άφθονο που πολλές εποχές ξεπέρναγε το ύψος του γόνατος, θυμάμαι μικρός που ήμουν, πηγαινοερχόμουν συνεχώς από το χωριό στο αμπέλι μας στον κάμπο, που είναι σχετικά κοντά στο χωριό, έπρεπε όμως να περάσω οπωσδήποτε το ρέμα, εκεί που είναι οι βρύσες του χωριού, το οποίο είχε όλο το χρόνο άφθονο νερό και έτρεχε με δύναμη και ορμή, ιδιαίτερα σε ορισμένα σημεία που στένευε σχετικά. Τα χρόνια όμως πέρασαν και φτάσαμε δυστυχώς στη σημερινή θλιβερή πραγματικότητα, που με λίγα σταράτα λόγια είναι ότι: Το καλοκαίρι δεν φτάνει πλέον το νερό να καλύψει τις λογικές ανάγκες του χωριού μας, παρότι το χωριό έχει σχεδόν ερημώσει. Ο καλός μας πρόεδρος και αγαπητός φίλος Ηλίας Μπάλτας, αναγκάστηκε να έρχεται στα σπίτια μας το καλοκαίρι και να μας παρακαλεί ευγενικά να μην κάνουμε σπατάλη νερού, για να μη βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση πολύωρων διακοπών νερού.
Αυτή τη χρονιά τα κατάφερε, αφού φρόντισε να εξασφαλίσει 10 κυβικά κάθε ημέρα από τους Γερμανούς της Ξιφάρας και 1 ή 2 ώρες το εικοσιτετράωρο ενίσχυση από τους Προδρομίτες μέχρι τις 22 Αυγούστου, οπότε τέλειωσε και εκεί η δυνατότητα παροχής νερού.
Αυτονόητο νομίζω είναι ότι όλες οι πολυάριθμες πηγές σε όλες τις περιοχές στέρεψαν οριστικά, τα δε ρέματα του χωριού δεν τρέχουν πλέον όλο το χρόνο, αλλά μόνο το χειμώνα έχουν λίγο νερό και αυτό εφόσον βρέξει αρκετά. Αξίζει εδώ να κάνουμε μια αναφορά στον Κεφαλόβρυσο κυρίως για τους νεότερους, διότι οι άνθρωποι της γενιάς μου και οι παλαιότεροι τον γνωρίζουν πολύ καλά. Αναφέρω κάτι πολύ χαρακτηριστικό εδώ, που περιγράφει ανάγλυφα τι ήταν ο Κεφαλόβρυσος στην εποχή της εφηβείας μου, το νερό έπεφτε άφθονο από ψηλά, μέσα από μια μεγάλη σχισμή που υπήρχε στο βράχο εκεί, παρότι το ύψος της πτώσης δεν ήταν πάνω από 3 μέτρα, η βοή που έβγαινε από την πτώση της τεράστιας ποσότητας ακούγονταν από τα τελευταία σπίτια του κάτω χωριού, επίσης νερό άφθονο έβγαινε παράλληλα από τη ρίζα του βράχου και ολόκληρος ο βράχος ήταν υγρός και έσταζε νερό από παντού. Όταν πλησίαζες στη πηγή αισθανόσουν φόβο και δέος, διότι το έδαφος έτρεμε από το κτύπημα του νερού στο έδαφος, ο δε θόρυβος ήταν τόσο εκκωφαντικός που δεν μπορούσες να συνομιλήσεις με κανέναν εκεί κοντά, ήταν πράγματι ο Κεφαλόβρυσος τότε ότι σήμερα αποκαλούμε μνημείο της φύσης. Σύρριζα ακριβώς στο βράχο και μπροστά από την πηγή, περνούσε ένα μικρό μονοπάτι που οδηγούσε προς το Χαλιά, τη Σκαριά και τη Βανούκα, τα ζώα δηλ. άλογα, μουλάρια, γαϊδούρια και γίδες, τρόμαζαν από τη μεγάλη βουή της πηγής και το τρέμουλο της γης και αρνιόντουσαν να περάσου, έπρεπε να ασκηθεί βία για να περάσουν έντρομα το μικρό εκείνο δρομάκι και όταν το περνούσαν έτρεχαν γρήγορα για να απομακρυνθούν, διότι διαισθάνοντο ότι κινδύνευαν από κάτι υπερφυσικό, διότι ο Κεφαλόβρυσος ήταν τέτοιος στα χρόνια εκείνα, δηλ. εντυπωσιακός, πολύβουος, με πολύ νερό. Από την πηγή αυτή λοιπόν με το άφθονο και ποιοτικά καλό νερό, υδρεύτηκε το χωριό μας το έτος 1970, αφού κατασκευάστηκε το απαραίτητο δίκτυο και τα έργα άντλησης και συλλογής. Κανείς δεν μπορούσε τότε να φανταστεί ότι μετά από 38 χρόνια θα φτάναμε στο σημερινό κατάντημα, αν κάποιος το έλεγε θα τον θεωρούσαν τότε ασφαλώς τρελό και θα τον λιθοβολούσαν μεταφορικά. Ο Κεφαλόβρυσος λοιπόν σχεδόν τέλος, θύμα και αυτός της εκδίκησης της φύσης για τον βιασμό της από τον άνθρωπο, συνεπώς προέκυψε πρόβλημα ύδρευσης του χωριού μας, ιδίως τους θερινούς μήνες με όσα δυσάρεστα αυτό συνεπάγεται για όλους μας. Επειδή όμως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και δεδομένου σημάδια της εξάντλησης του Κεφαλόβρυσου ήταν ορατά από πολύ νωρίτερα, αρχίσαμε να αναζητούμε όλοι μας εναλλακτικές λύσεις και δεδομένου ότι πηγές άλλες ή ρέματα δεν υπάρχουν στην περιοχή μας, οδηγηθήκαμε στην αναζήτηση λύσης του προβλήματος μέσω γεώτρησης. Έτσι λοιπόν πριν από είκοσι περίπου χρόνια, με ενέργειες του συλλόγου μας, διενεργήθηκε στη θέση Τραγάνα κοντά στου Δίγαρη η οποία δυστυχώς κατέληξε σε αποτυχία και ουδέν άλλο απέδωσε παρά απογοήτευση και έξοδα .που δεν πιάσανε τόπο. Αφού συνήλθαμε με το πέρασμα των χρόνων από την αποτυχία αυτή, το Δ.Σ. του συλλόγου αποφάσισε να ξαναδοκιμάσει με πλέον επιστημονικό τρόπο αυτή τη φορά και να πως. Το έτος 2007, εντελώς σύμπτωμα λόγω της δουλειάς του, περιήλθε στον πρόεδρο μας μια μελέτη για ανόρυξη υδρογεωτρήσεως που είχε εκπονήσει το ΙΓΜΕ το έτος 1991 σε συνεργασία με το τότε κοινοτική αρχή του χωριού μας αλλά και του ίδιου που υπηρετούσε το καιρό εκείνο στη Τρίπολη. Ο πρόεδρος μας ξεχάσει μετά από τόσα χρόνια (1991 - 2007) εντελώς την ύπαρξη της. Την ιδέα του αυτή ο πρόεδρος γνωστοποίησε στο ΔΣ του συλλόγου μας, το οποίο ενέκρινε και ο πρόεδρος ξεκίνησε την προσπάθεια για την εξεύρεση των απαραίτητων χρημάτων. Παράλληλα ήρθε σε επαφή και με τους αρμόδιους του ΙΓΜΕ, το οποίο τελικά αναλάμβανε να χτυπήσει τη γεώτρηση έναντι του ποσού των 40.000 ευρώ, τα οποία δεν υπήρχαν πουθενά αλλά ούτε διεφαίνετο δυνατότητα συγκέντρωσης του ποσού αυτού.
Στο κορυφαίο και κρίσιμο αυτό θέμα, ήταν καθοριστική η πρωτοβουλία που ανέλαβε ο πρόεδρος του συλλόγου μας κος Ι. Γιαννακόπουλος, ο οποίος για μια ακόμα φορά χρησιμοποίησε τις προσωπικές του σχέσεις, οχι για ατομικό του όφελος αλλά για το γενικό καλό, έτσι επισκέφτηκε τον υφυπουργό Οικονομικών κ. Γιάννη Παπαθανασίου και του ζήτησε να διαθέσει το ποσό των 150.000 Ευρώ από τα κονδύλια του Υ-πουργείου του, για τη γεώτρηση στην Αγαλιανή. Ο κ. Υφυπουργός όπως αποδείχθηκε πείσθηκε από τον πρόεδρο μας, ότι ήταν σκόπιμο και αναγκαίο να χρηματοδοτηθεί αυτό το έργο και στη συνέχεια με εντολή του τακτοποιήθηκε οικονομικά το θέμα μεταξύ Υπουργείου και Περιφέρειας Πελοποννήσου μετά και από σχετική αίτηση που υπέβαλε ο Δήμος μας, και όχι μόνο αυτό, αλλά τηλεφώνησε, αργότερα, δυο φορές, όταν προέκυψε εμπλοκή του θέματος της γεώτρησης, στον Γενικό Διευθυντή του ΙΓΜΕ να δώσει προτεραιότητα στη γεώτρηση της Αγαλιανής. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονισθεί η αρμονική συνεργασία μεταξύ του προέδρου του συλλόγου, του προέδρου του Τ.Σ. του χωριού μας κ. Ηλία Μπάλτα και του δημάρχου μας κ. Γιάννη Φιλντίση η οποία όπως θα περιγράψουμε πιο κάτω κατέληξε στο αίσιο αποτέλεσμα. Κατόπιν όλων αυτών που συνοπτικά περιγράψαμε, φτάσαμε στις 24 Σεπτεμβρίου 2008 που το γεωτρύπανο του ΙΓΜΕ ξεκίνησε την γεώτρηση, στη (νέα) θέση που υποδείχτηκε από τους γεωλόγους του ΙΓΜΕ (ελάχιστα διαφορετική από την υποδειχθείσα στην αρχική μελέτη του 1991). Η θέση αυτή τελικά είναι στα Πλατανούλια και συγκεκριμένα κατά σύμπτωση στο εκεί χωράφι του προέδρου μας κ. Γιάννη Γιαννακόπουλου, δίπλα στο δρόμο Αγαλιανής - Προδρόμου. Από τα πρώτα μέτρα οι ειδικοί ήταν αισιόδοξοι και όσο οι εργασίες προχωρούσαν η αισιοδοξία μεγάλωνε, σύμφωνα με τα ευρήματα, τελικά η γεώτρηση έφτασε στα 153 μέτρα βάθος όπως ήταν προγραμματισμένο. Μετά το άνοιγμα της οπής ακολούθησε η σωλήνωση της σε όλο της το βάθος, με σωλήνες τελευταίας τεχνολογίας που η ποιότητα τους εντυπωσίασε όσους έτυχε να τις δουν από κοντά, στη συνέχεια η πηγή θα καθαριστεί με εικοσιτετράωρη συνεχή άντληση και θα μετρηθεί η ικανότητα παροχής της, παράλληλα θα παρθεί δείγμα ύδατος για χημική και μικροβιολογική ανάλ¬ση, ώστε να διαπιστωθεί η καταλληλότητα του για πόσιμο, όλα τα παραπάνω θα γίνουν από το ΙΓΜΕ με συνολικό κόστος μαζί με το ΦΠΑ περίπου 40.000 Ευρώ, τα υπόλοιπα 110.000 Ευρώ θα διατεθούν για τη μεταφορά του νερού σε δεξαμενή που θα χτιστεί στη θέση "Παύλαινα", την αγορά αντλητικού μηχανήματος, μεταφορά ρεύματος κλπ. Το τελικό αποτέλεσμα όλων των ανωτέρω εργασιών - ενεργειών είναι ότι τα 150.000 Ευρώ πιάνουν τόπο, αφού η ποσότητα είναι αρκετή, ώστε από μόνη της πλέον η πηγή να καλύπτει όλες τις εποχές του χρόνου τις ανάγκες της Αγαλιανής και των οικισμών της για αρκετά χρόνια, όπως ελπίζουμε και ευχόμαστε, εφόσον βέβαια και εδώ δεν έχουμε υπεράντληση, διότι τίποτε επάνω στον πλανήτη μας δεν είναι ανεξάντλητο, όλα είναι πεπερασμένα δηλαδή έχουν ένα τέλος κάποια στιγμή, το οποίο είναι κοντινό ή μακρινό ανάλογα με τη χρήση που εμείς, δηλαδή οι νοήμονες άνθρωποι, κάνουμε στα αγαθά που η φύση απλόχερα ακόμη συνεχίζει να μας χαρίζει. Αξίζει να αναφέρουμε νομίζω κάτι που είναι ιδιαιτέρως σημαντικό και εξόχως τιμητικό για τον Γιάννη Γιαννακόπουλο, συμβατό βεβαίως με το ήθος και τον χαρακτήρα του, τον οποίο ασφαλώς όλοι μας γνωρίζουμε καλά από την διαχρονική διαδρομή του, αλλά έλαμψε ιδιαιτέρως τα τελευταία χρόνια που ασχολήθηκε άμεσα με τα κοινά μέσω του συλλόγου μας.
Ο Γιάννης λοιπόν, με επιστολή του προς τον Δήμαρχο και τον πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου Αγαλιανής στις 22/9/2008 , δηλαδή πριν την διενέργεια της γεώτρησης, δωρίζει στο δημοτικό διαμέρισμα Αγαλιανής όσο τόπο χρειαστεί από το εκεί κτήμα του, για την κατασκευή των εγκαταστάσεων που απαιτούνται για την εύρυθμη λειτουργία της γεώτρησης, αλλά και επιτρέπει τη διάνοιξη δρόμου προς τη γεώτρηση μέσα από το κτήμα του, ως και την εκρίζωση δωρεάν όσων ελαιόδενδρων απαιτηθεί για τα παραπάνω έργα και εργασίες. Το σημαντικό όμως είναι ότι ορίζει, ως προϋπόθεση της άδειας του για γεώτρηση στο κτήμα του αλλά και των δωρεών που προαναφέραμε, ότι το νερό, εφόσον βρεθεί, θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά και κατα προτεραιότητα για την ύδρευση της Αγαλιανής και των οικισμών που υπάγονται σε αυτή. Παράλληλα με τις παραπάνω σημαντικές και εξόχως γενναιόδωρες ενέργειες, κάνει κάτι πολύ πιο σημαντικό για κάθε Αγαλιαναίο, διότι εξουσιοδοτεί κάθε έναν που έχει έννομο συμφέρον από τη γεώτρηση (δηλ. όλους τους Αγαλιαναίους-και τους κατοίκους των οικισμών της) να παρεμβαίνουν νομικά, εφόσον παραβιάζονται οι όροι της προαναφερθείσας δωρεάς του. Τα παραπάνω πάρα πολύ σημαντικά γεγονότα, τόσο από απόψεως οικονομικής αλλά κυρίως ηθικής και υποδειγματικής συμπεριφοράς, νομίζω ότι μου επιτρέπουν ευθαρσώς και δικαίως να προτείνω όπως, η γεώτρηση στα Πλατανούλια, ονομαστεί από τούδε και στο εξής "Γεώτρηση Γιάννης Γιαννακόπουλος", (έργα συλλόγου) μετά δε το πέρας των εργασιών και την περίφραξη του χώρου, προτείνω να αναρτηθεί επιγραφή με περιεχόμενο ανάλογο της δωρεάς του αλλά και των ενεργειών του, για τη διάθεση των 150.000 Ευρώ από τον Υφυπουργό Οικονομικών κ. Γιάννη Παπαθανασίου για τη γεώτρηση στην Αγαλιανή. Η υλοποίηση των ανωτέρω πρέπει να γίνουν με πρωτοβουλία του Δημοτικού Διαμερίσματος και του Δήμου, για να τιμήσουμε τον έξοχο συγχωριανό μας για τις πράξεις που προαναφέραμε, αλλά κυρίως για να αποτελέσει φωτεινό παράδειγμα προς τους νεότερους, διότι η κοινωνία που δεν τιμά τις υποδειγματικές ενέργειες και τα καλά έργα για το γενικό καλό των μελών της, είναι καταδικασμένη να περιέλθει σε ανυποληψία και να εκφυλιστεί σταδφιακά στο μέλλον από έλειψη αρχών και αξιών.
Γράφει ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος
Το νερό είναι το βασικό στοιχείο της ζωής μαζί με τον αέρα, όπου δεν υπάρχει νερό δεν υπάρχει ζωή, παράδειγμα οι μεγάλες έρημοι της γης (Σαχάρα κλπ), εκεί δεν υπάρχει σταγόνα νερού. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια παρατηρείται παγκοσμίως μεγάλη έλλειψη νερού και ειδικότερα πόσιμου νερού. Το ίδιο συμβαίνει και στην πατρίδα μας, αφού πλούσιες και άφθονες πηγές πριν από λίγα χρόνια στέρεψαν και οι άνθρωποι έχουν οδηγηθεί σε απόγνωση, πολλές διαμάχες γίνονται για την χρησιμοποίηση των λίγων πηγών που απομένουν, από κατοίκους γειτονικών και φιλικών κατά τα άλλα χωριών, όπως μαθαίνουμε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Οι εδικοί λένε ότι οι πόλεμοι στο μέλλον θα γίνονται για το νερό και για την κυριαρχία υδάτινων περιοχών της γης. Οι αιτίες του φαινομένου, κατά τους επιστήμονες, εντοπίζονται στις δραστηριότητες του ανθρώπου που δεν σέβεται επί αιώνες το περιβάλλον που ζει, το καταστρέφει με μανία λες και είναι εχθρός του, έτσι τα πράγματα έφτασαν πλέον σε οριακή κατάσταση και η φύση μας εκδικείται, για τις αλόγιστες υπερβολές και καταστροφές που ήδη της έχουμε προκαλέσει.
Τα ρέματα της περιοχής έτρεχαν ασταμάτητα όλο το χρόνο και το νερό τους ήταν τόσο άφθονο που πολλές εποχές ξεπέρναγε το ύψος του γόνατος, θυμάμαι μικρός που ήμουν, πηγαινοερχόμουν συνεχώς από το χωριό στο αμπέλι μας στον κάμπο, που είναι σχετικά κοντά στο χωριό, έπρεπε όμως να περάσω οπωσδήποτε το ρέμα, εκεί που είναι οι βρύσες του χωριού, το οποίο είχε όλο το χρόνο άφθονο νερό και έτρεχε με δύναμη και ορμή, ιδιαίτερα σε ορισμένα σημεία που στένευε σχετικά. Τα χρόνια όμως πέρασαν και φτάσαμε δυστυχώς στη σημερινή θλιβερή πραγματικότητα, που με λίγα σταράτα λόγια είναι ότι: Το καλοκαίρι δεν φτάνει πλέον το νερό να καλύψει τις λογικές ανάγκες του χωριού μας, παρότι το χωριό έχει σχεδόν ερημώσει. Ο καλός μας πρόεδρος και αγαπητός φίλος Ηλίας Μπάλτας, αναγκάστηκε να έρχεται στα σπίτια μας το καλοκαίρι και να μας παρακαλεί ευγενικά να μην κάνουμε σπατάλη νερού, για να μη βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση πολύωρων διακοπών νερού.
Αυτή τη χρονιά τα κατάφερε, αφού φρόντισε να εξασφαλίσει 10 κυβικά κάθε ημέρα από τους Γερμανούς της Ξιφάρας και 1 ή 2 ώρες το εικοσιτετράωρο ενίσχυση από τους Προδρομίτες μέχρι τις 22 Αυγούστου, οπότε τέλειωσε και εκεί η δυνατότητα παροχής νερού.
Ο Γιάννης λοιπόν, με επιστολή του προς τον Δήμαρχο και τον πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου Αγαλιανής στις 22/9/2008 , δηλαδή πριν την διενέργεια της γεώτρησης, δωρίζει στο δημοτικό διαμέρισμα Αγαλιανής όσο τόπο χρειαστεί από το εκεί κτήμα του, για την κατασκευή των εγκαταστάσεων που απαιτούνται για την εύρυθμη λειτουργία της γεώτρησης, αλλά και επιτρέπει τη διάνοιξη δρόμου προς τη γεώτρηση μέσα από το κτήμα του, ως και την εκρίζωση δωρεάν όσων ελαιόδενδρων απαιτηθεί για τα παραπάνω έργα και εργασίες. Το σημαντικό όμως είναι ότι ορίζει, ως προϋπόθεση της άδειας του για γεώτρηση στο κτήμα του αλλά και των δωρεών που προαναφέραμε, ότι το νερό, εφόσον βρεθεί, θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά και κατα προτεραιότητα για την ύδρευση της Αγαλιανής και των οικισμών που υπάγονται σε αυτή. Παράλληλα με τις παραπάνω σημαντικές και εξόχως γενναιόδωρες ενέργειες, κάνει κάτι πολύ πιο σημαντικό για κάθε Αγαλιαναίο, διότι εξουσιοδοτεί κάθε έναν που έχει έννομο συμφέρον από τη γεώτρηση (δηλ. όλους τους Αγαλιαναίους-και τους κατοίκους των οικισμών της) να παρεμβαίνουν νομικά, εφόσον παραβιάζονται οι όροι της προαναφερθείσας δωρεάς του. Τα παραπάνω πάρα πολύ σημαντικά γεγονότα, τόσο από απόψεως οικονομικής αλλά κυρίως ηθικής και υποδειγματικής συμπεριφοράς, νομίζω ότι μου επιτρέπουν ευθαρσώς και δικαίως να προτείνω όπως, η γεώτρηση στα Πλατανούλια, ονομαστεί από τούδε και στο εξής "Γεώτρηση Γιάννης Γιαννακόπουλος", (έργα συλλόγου) μετά δε το πέρας των εργασιών και την περίφραξη του χώρου, προτείνω να αναρτηθεί επιγραφή με περιεχόμενο ανάλογο της δωρεάς του αλλά και των ενεργειών του, για τη διάθεση των 150.000 Ευρώ από τον Υφυπουργό Οικονομικών κ. Γιάννη Παπαθανασίου για τη γεώτρηση στην Αγαλιανή. Η υλοποίηση των ανωτέρω πρέπει να γίνουν με πρωτοβουλία του Δημοτικού Διαμερίσματος και του Δήμου, για να τιμήσουμε τον έξοχο συγχωριανό μας για τις πράξεις που προαναφέραμε, αλλά κυρίως για να αποτελέσει φωτεινό παράδειγμα προς τους νεότερους, διότι η κοινωνία που δεν τιμά τις υποδειγματικές ενέργειες και τα καλά έργα για το γενικό καλό των μελών της, είναι καταδικασμένη να περιέλθει σε ανυποληψία και να εκφυλιστεί σταδφιακά στο μέλλον από έλειψη αρχών και αξιών.
ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 72
Γράφει ο Χαρίλαος Απ. Παπαδόπουλος
Μέσα σε κλίμα έντονης συναισθηματικής φόρτισης και παρουσία όλων των ευρισκομένων στο χωριό μας, την ημέρα εκείνη συγχωριανών και επισκεπτών, αλλά και παρουσία του συμπατριώτη μας νομάρχη Μεσσηνίας Δημήτρη Δράκου, ο οποίος με κάθε τρόπο δείχνει την αγάπη του για την πατρώα γη, του αντιδημάρχου του δήμου μας κ. Γιώργου Φιλντίση, του προέδρου του τοπικού συμβουλίου Αγαλιανής κ. Ηλία Μπαλτά, του προέδρου των εν Αθήναις προδρομιτών κ. Λεωνίδα Αλεβιζόπουλου, έγιναν στις 28 Ιουλίου 2008 ώρα 18:30, τα εγκαίνια της ανακαινισμένης πάνω βρύσης του χωριού μας.
Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας και υπό τον τίτλο "Βήματα Πολιτισμού" έγινε αναφορά στο έργο αυτό, αλλά και σε όσα άλλα ακολουθούν, με μέριμνα και δαπάνες του συλλόγου μας, που εκμεταλλεύεται όπως αποδεικνύεται από την πράξη, κατά τον καλύτερο τρόπο τις εισφορές και δωρεές των συμπατριωτών μας, αλλά και φορέων της πολιτείας τους οποίους ο "άξιος πρόεδρος" του συλλόγου αξιοποιεί για το "γενικό καλό", με εντυπωσιακό πράγματι τρόπο.
Για να επανέλθουμε όμως στο θέμα μας αυτό καθεαυτό, αξίζει να τονίσουμε την εντυπωσιακή και πάνδημη συμμετοχή απασών των γενναίων των Αγαλιαναίων από ενός έτους έως ενενήντα ετών, οι οποίοι κάλυψαν τον χώρο της βρύσης και βούιξε η ρεματιά από τις χαρούμενες φωνές και τις εγκάρδιες ευχές τους.
Τα σπίτια του χωριού ήταν την ώρα της τελετής έρημα, μόνο οι άρρωστοι στο κρεβάτι δεν μπόρεσαν να έλθουν στο χώρο της βρύσης την ημέρα εκείνη.
Τα τρομερά παιδιά του συλλόγου με τη βοήθεια πολλών κατοίκων του χωριού είχαν φροντίσει τα πάντα, την καθαριότητα του χώρου, το σημαιοστολισμό, το κυκλοφοριακό και το παρκάρισμα των αυτοκινήτων, τα γλύκα και κεράσματα φτιαγμένα από χέρια νοικοκυράδων και νυφάδων, ακόμη και για τη διακόσμηση της βρύσης με πήλινα παραδοσιακά αγγεία και εικόνες της Παναγίας και του Αγίου Παντελεήμονα, τοποθετημένες σε μόνιμη και περίοπτη θέση, είχαν φροντίσει.
Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας και υπό τον τίτλο "Βήματα Πολιτισμού" έγινε αναφορά στο έργο αυτό, αλλά και σε όσα άλλα ακολουθούν, με μέριμνα και δαπάνες του συλλόγου μας, που εκμεταλλεύεται όπως αποδεικνύεται από την πράξη, κατά τον καλύτερο τρόπο τις εισφορές και δωρεές των συμπατριωτών μας, αλλά και φορέων της πολιτείας τους οποίους ο "άξιος πρόεδρος" του συλλόγου αξιοποιεί για το "γενικό καλό", με εντυπωσιακό πράγματι τρόπο.
 |
| Η ΒΡΥΣΗ ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΠΡΙΝ |
Τα σπίτια του χωριού ήταν την ώρα της τελετής έρημα, μόνο οι άρρωστοι στο κρεβάτι δεν μπόρεσαν να έλθουν στο χώρο της βρύσης την ημέρα εκείνη.
Τα τρομερά παιδιά του συλλόγου με τη βοήθεια πολλών κατοίκων του χωριού είχαν φροντίσει τα πάντα, την καθαριότητα του χώρου, το σημαιοστολισμό, το κυκλοφοριακό και το παρκάρισμα των αυτοκινήτων, τα γλύκα και κεράσματα φτιαγμένα από χέρια νοικοκυράδων και νυφάδων, ακόμη και για τη διακόσμηση της βρύσης με πήλινα παραδοσιακά αγγεία και εικόνες της Παναγίας και του Αγίου Παντελεήμονα, τοποθετημένες σε μόνιμη και περίοπτη θέση, είχαν φροντίσει.
Μέσα λοιπόν στον πολιτισμένο και πανέμορφο πλέον αυτό χώρο, αναπέμφθηκαν οι δέουσες ευχές των εγκαινίων από τον παπά-Κώστα και τους Αγαλιαναίους ψάλτες της εκκλησίας μας και τελέστηκε ο αγιασμός του έργου και των παρευρισκομένων.
Αμέσως μετά ακολούθησε μεστή περιεχομένου ομιλία του προέδρου του συλλόγου μας κ. Γιάννη Γιαννακόπουλου, ο οποίος αναφέρθηκε στο ιστορικό της υπόθεσης και τη διαδρομή του έργου και ευχαρίστησε, εξ ονόματος του Διοικητικού Συμβουλίου, όλους όσους βοήθησαν με κάθε τρόπο και μέσο το σύλλογο στην προσπάθεια υλοποίησης του έργου, ιδιαίτερη μνεία έκανε στον πρόεδρο του τοπικού Συμβουλίου κ. Ηλία Μπαλτά, στους τεχνίτες της βρύσης Βασίλη και Σόνη αλλά και στους χρηματοδότες του συλλόγου υφυπουργό κ. Γιάννη Παπαθανασίου με 13.000€ κ. Πέτρο Δούκα με 10.000€ και Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης (μέσω Αγγέλου Μπαλτά) με 5.000€.
Στο τέλος όμως της ομιλίας του, ο γρανιτένιος πρόεδρος μας, λύγισε από συγκίνηση και με δυσκολία ολοκλήρωσε την ομιλία του, ήταν η στιγμή που αφιέρωνε το έργο αυτό στις ηρωικές γυναίκες της Αγαλιανής, τις αγρότισσες, τις μανάδες, τις νοικοκυρές που, εκτός των άλλων υποχρεώσεων τους, είχαν να φροντίσουν και για το νερό της οικογένειάς τους, κουβαλώντας το συνήθως στην πλάτη σε δρόμο έντονα ανηφορικό, μετά μάλιστα το κόπο ολόκληρης ημέρας εργασίας στα χωράφια, τα αμπέλια και τις ελιές, την σκληρή εκείνη εποχή. Η συγκίνησή του ήταν πράγματι δικαιολογημένη και καθολική, διότι θυμηθήκαμε όλοι μας τις λιπόσαρκες εκείνες φιγούρες ζαλωμένες με βαρέλια και βίκες, να ανηφορίζουν το δύσβατο μονοπάτι προς το χωριό μας.
Στη συνέχεια ο συμπατριώτης μας νομάρχης κ. Δ. Δράκος, με την εμπνευσμένη ομιλία του, επαίνεσε το έργο του συλλόγου μας, το οποίο χαρακτήρισε πρωτόγνωρο και παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους συλλογικούς φορείς, ακολούθως αναφέρθηκε στο ρόλο και τη βοήθεια των γυναικών την εποχή εκείνη, με τόσο θερμά λόγια που στο τέλος προκάλεσε την έντονη αντίδραση του μπάρμπα Ιουλίου Παρασκεύοπουλου, ο οποίος προφανώς εκτίμησε ότι υποβαθμίστηκε ο ρόλος των ανδρών της εποχής του.
Με το μοναδικό του τρόπο ο μπάρμπα Ιούλιος εκπροσώπησε έτσι επάξια στην τελετή αυτή τους απόντες άνδρες τις γενιάς του, ήταν αυθόρμητος, αυθεντικός και συνεπής στα πιστεύω της εποχής του, τα οποία στήριξε με πάθος....!!, μπάρμπα Ιούλιε σε αγαπάμε γιατί είσαι αληθινός και μας θυμίζεις πολλά από την εποχή που έζησες ως νέος και τη γενιά σου όταν σε βλέπουμε.
Ακολούθως μίλησε ο αντιδήμαρχος κ. Γιώργος Φιλντίσης στο πνεύμα και κλίμα του νομάρχη, ο Γιάννης Αδαμόπουλος και ο υπογράφων με θέματα σχετικά με τη βρύση τους θρύλους και τις παραδόσεις γύρω από αυτή.
Έτσι λοιπόν φτάσαμε στη πλέον συγκινητική, κατά τη γνώμη μου, στιγμή της τελετής όπου πέντε ηλικιωμένες συγχωριανές μας τράβηξαν τη σημαία του συλλόγου που κάλυπτε, μέχρι τη στιγμή εκείνη, την μαρμάρινη πλάκα και αποκάλυψαν την επιγραφή με την αφιέρωση του έργου.
Για την ιστορία και μόνο αναφέρουμε ότι οι σεβαστές αυτές κυρίες ήταν η Χρυσάνθη Αθ. Μπαλτά, η Σταυρούλα Δημ. Τσατραφίλη, η Ευοταθία Ιουλ. Παρασκεύοπουλου, η Δήμητρα Παν. Μπαλτά και η Δήμητρα Δημ. Σωτηροπούλου. Τη στιγμή εκείνη, όλοι χειροκροτούσαμε με ενθουσιασμό και τα "μπράβο σας" αντιλαλούσαν στη ρεματιά, είδα πολλά μάτια να δακρύζουν, καθώς οι πέντε αυτές γυναίκες έμειναν εκεί για πολύ ώρα τυλιγμένες με τη σημαία του συλλόγου μας ανήμπορες να κινηθούν, χειροκροτούμενες και επευφημούμενες από όλους μας.
Εκείνη την ώρα τα λόγια ήσαν περιττά τα αισθήματα και οι αναμνήσεις πλημμύρισαν το ρέμα, το μπούκωσαν και υψώθηκαν κύματα που φτάσανε ψηλά εκεί στον Αγιο Παντελεήμονα, όπου πολλές δεκάδες μανούλες και γιαγιάδες, όπου έπαιρναν από κει το νερό για μια ολόκληρη ζωή, μας γνέφανε και μας λέγανε "μπράβο σας", είμαστε και εμείς μαζί σας σήμερα την αγία τούτη ώρα και ας μη μας βλέπετε, δεν μας ξεχάσατε, άρα υπάρχουμε, αφού πραγματικά πεθαίνει ότι ξεχνιέται. Η μαρμάρινη επιγραφή θα μένει εκεί αιώνια και θα λέει δυνατά από εμάς σε εκείνες "ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΤΕ" σας ευχαριστούμε οι θυσίες σας πιάσανε τόπο.
Αμέσως μετά ακολούθησε μεστή περιεχομένου ομιλία του προέδρου του συλλόγου μας κ. Γιάννη Γιαννακόπουλου, ο οποίος αναφέρθηκε στο ιστορικό της υπόθεσης και τη διαδρομή του έργου και ευχαρίστησε, εξ ονόματος του Διοικητικού Συμβουλίου, όλους όσους βοήθησαν με κάθε τρόπο και μέσο το σύλλογο στην προσπάθεια υλοποίησης του έργου, ιδιαίτερη μνεία έκανε στον πρόεδρο του τοπικού Συμβουλίου κ. Ηλία Μπαλτά, στους τεχνίτες της βρύσης Βασίλη και Σόνη αλλά και στους χρηματοδότες του συλλόγου υφυπουργό κ. Γιάννη Παπαθανασίου με 13.000€ κ. Πέτρο Δούκα με 10.000€ και Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης (μέσω Αγγέλου Μπαλτά) με 5.000€.
Στο τέλος όμως της ομιλίας του, ο γρανιτένιος πρόεδρος μας, λύγισε από συγκίνηση και με δυσκολία ολοκλήρωσε την ομιλία του, ήταν η στιγμή που αφιέρωνε το έργο αυτό στις ηρωικές γυναίκες της Αγαλιανής, τις αγρότισσες, τις μανάδες, τις νοικοκυρές που, εκτός των άλλων υποχρεώσεων τους, είχαν να φροντίσουν και για το νερό της οικογένειάς τους, κουβαλώντας το συνήθως στην πλάτη σε δρόμο έντονα ανηφορικό, μετά μάλιστα το κόπο ολόκληρης ημέρας εργασίας στα χωράφια, τα αμπέλια και τις ελιές, την σκληρή εκείνη εποχή. Η συγκίνησή του ήταν πράγματι δικαιολογημένη και καθολική, διότι θυμηθήκαμε όλοι μας τις λιπόσαρκες εκείνες φιγούρες ζαλωμένες με βαρέλια και βίκες, να ανηφορίζουν το δύσβατο μονοπάτι προς το χωριό μας.
Στη συνέχεια ο συμπατριώτης μας νομάρχης κ. Δ. Δράκος, με την εμπνευσμένη ομιλία του, επαίνεσε το έργο του συλλόγου μας, το οποίο χαρακτήρισε πρωτόγνωρο και παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους συλλογικούς φορείς, ακολούθως αναφέρθηκε στο ρόλο και τη βοήθεια των γυναικών την εποχή εκείνη, με τόσο θερμά λόγια που στο τέλος προκάλεσε την έντονη αντίδραση του μπάρμπα Ιουλίου Παρασκεύοπουλου, ο οποίος προφανώς εκτίμησε ότι υποβαθμίστηκε ο ρόλος των ανδρών της εποχής του.
Με το μοναδικό του τρόπο ο μπάρμπα Ιούλιος εκπροσώπησε έτσι επάξια στην τελετή αυτή τους απόντες άνδρες τις γενιάς του, ήταν αυθόρμητος, αυθεντικός και συνεπής στα πιστεύω της εποχής του, τα οποία στήριξε με πάθος....!!, μπάρμπα Ιούλιε σε αγαπάμε γιατί είσαι αληθινός και μας θυμίζεις πολλά από την εποχή που έζησες ως νέος και τη γενιά σου όταν σε βλέπουμε.
Ακολούθως μίλησε ο αντιδήμαρχος κ. Γιώργος Φιλντίσης στο πνεύμα και κλίμα του νομάρχη, ο Γιάννης Αδαμόπουλος και ο υπογράφων με θέματα σχετικά με τη βρύση τους θρύλους και τις παραδόσεις γύρω από αυτή.
Έτσι λοιπόν φτάσαμε στη πλέον συγκινητική, κατά τη γνώμη μου, στιγμή της τελετής όπου πέντε ηλικιωμένες συγχωριανές μας τράβηξαν τη σημαία του συλλόγου που κάλυπτε, μέχρι τη στιγμή εκείνη, την μαρμάρινη πλάκα και αποκάλυψαν την επιγραφή με την αφιέρωση του έργου.
Για την ιστορία και μόνο αναφέρουμε ότι οι σεβαστές αυτές κυρίες ήταν η Χρυσάνθη Αθ. Μπαλτά, η Σταυρούλα Δημ. Τσατραφίλη, η Ευοταθία Ιουλ. Παρασκεύοπουλου, η Δήμητρα Παν. Μπαλτά και η Δήμητρα Δημ. Σωτηροπούλου. Τη στιγμή εκείνη, όλοι χειροκροτούσαμε με ενθουσιασμό και τα "μπράβο σας" αντιλαλούσαν στη ρεματιά, είδα πολλά μάτια να δακρύζουν, καθώς οι πέντε αυτές γυναίκες έμειναν εκεί για πολύ ώρα τυλιγμένες με τη σημαία του συλλόγου μας ανήμπορες να κινηθούν, χειροκροτούμενες και επευφημούμενες από όλους μας.
Εκείνη την ώρα τα λόγια ήσαν περιττά τα αισθήματα και οι αναμνήσεις πλημμύρισαν το ρέμα, το μπούκωσαν και υψώθηκαν κύματα που φτάσανε ψηλά εκεί στον Αγιο Παντελεήμονα, όπου πολλές δεκάδες μανούλες και γιαγιάδες, όπου έπαιρναν από κει το νερό για μια ολόκληρη ζωή, μας γνέφανε και μας λέγανε "μπράβο σας", είμαστε και εμείς μαζί σας σήμερα την αγία τούτη ώρα και ας μη μας βλέπετε, δεν μας ξεχάσατε, άρα υπάρχουμε, αφού πραγματικά πεθαίνει ότι ξεχνιέται. Η μαρμάρινη επιγραφή θα μένει εκεί αιώνια και θα λέει δυνατά από εμάς σε εκείνες "ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΤΕ" σας ευχαριστούμε οι θυσίες σας πιάσανε τόπο.
Για επικοινωνία με την ιστοσελίδα μας: κος Γεώργιος Χάλαρης, τηλ. 6944347609,
Ηλεκτρονική διεύθυνση: agaliani.trifilias@gmail.com
Επιστροφή στη σελίδα "Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΣ"